درمان شقاق با دارو به وسیله نیتروگلیسیرین که با همان مکانیسمی که عضلات صاف عروق کرونر را شل می‌کند.
می‌تواند عضله اسفنکتر داخلی را هم شل کرده و از اسپاسم خارج کند.
پماد %۰٫۲ (دو دهم درصد) آن برای درمان شقاق استفاده می‌شود و معتقدند یک اسفنکتروتومی شیمیایی موقت ایجاد می‌کند علاوه بر آن خونرسانی آنودرم را نیز افزایش می‌دهد.
از معایب آن ایجاد سر درد است و بهتر است در حالت خوابیده استفاده شود.
در ایران گاهی به اشتباه به بیمار پماد%۲ (دو درصد) داده می‌شود که سردرد بسیار شدیدی ایجاد می‌کند.
پماد ایزوسورباید و یا دیلتیازم موضعی و خوراکی نیز می‌توانند با مکانیسم مشابه به بهبود شقاق کمک نماید و سر درد هم ایجاد نمی‌کنند.
درمان شقاق با دارو در موارد مزمن در حدود ۶۰٪ موثر است , و بیمارپس از مصرف دارد بهبود می یابد.
دیگر داروهایی که در درمان فیشر موثر هستند
- لیدوکایین( به سبب خاصیت شل کنندگی عضلات )
- آنتی بیوک ها ( به منظور جلوگیری از عفونت شقاق )
- داروهای ضد التهاب ( در صورت ایجاد التهاب در ناحیه ی شقاق استفاده ی آنها موثر می باشد)
- تزریق بوتاکس( در این روش بوتاکس به عضله ی دریچه مقعد تزریق می شود و موجب فلج شدن آن می گردد به همین سبب ناحیه به حالت استراحت بر می گردد.)
